Well d Wäbere mecht gärn Oornig haa,

bietet si Dir e „Knigge“ aa.

Denn dä git Root und git dir Hilf,

bisch informiert, stoosch nit im Schilf:

 

Stoot d Verwandschaft mit am Brunne,

findes denn e paar nit glunge,

well s denn loos goot, s Ummeschnuure,

me bigriffts au – naimeduure.

Kumm ohni Mamme, Goofe, Hund;

nur soo laufts in der Staine rund !

 

De derfsch Di sicher nit blamiere,

drumm kunnsch in dunggel aazmarschiere.

Freyzythoose sinn zwor scheen,

doch nur, wenn mr si dehaime leen.

Und was me sunscht het uff dr Latte,

isch s wysse Hemmli mit Grawatte.

Das „Outfit“ isch halt hitte gfroggt,

au wenn er Di e bitzli bloggt.

Und denn als Sälbverständligkait,

me am Revers s Zunftabzaiche drait.

 

Wenn dr Statthalter sait: Mr sotte goo!

Denn kaasch nit aifach naimen aanestoo.

S bruucht Oornig, jä, das duet sich loone,

Drumm stellt me uff, gmäss Dradizioone:

Zerscht s Spiil und denn dr Bannerherr,

Vorgsetzti mit Gescht – isch das soo schwer?

Nur soo macht d Zumpft e zimftigi Falle

Und driiberuss, duets allne gfalle.

 

Und wenn Du ändlig im Feschtsaal bisch,

Kippsch gärn dr Stuehl zem Bsetze an Disch.

Bsetze fir e Frind, wo doch nit ka koo,

Sotsch uss Grind vo dr Kameradschaft, blybe loo.

 

Wenn dr Vorschtand mit de Gescht jetz ymarschiert,

stoot men uff und applaudiert.

Denn kunnt dr Momänt wo me duet singe;

d Muusig duet s Wääberlied und d Hymne aastimme.

Au doo stoot me wiider – das gitt Gluscht,

uff s Singe uss voller Wäberebruscht.

Dr Kittel wird ibrigens – jetz giib acht –

Erscht abzooge, wenn s dr Maischter au so macht.

 

Wenn d Bihni frei gä wird fir e Reed,

isch s Wytterschwätze aifach bleed

Schwyge sottsch und zueloosen au –

S isch e weeneli wie dehai bi dr Frau!

 

S Drachefuetter bykunnsch am Änd;

druggsch is aifach s Namensschildli in d Händ!

Und iberigens d Dischdekorazioone wärde nomool bruucht

wär si mitnimmt, wird zämmegstuucht.

Isch Dir ebbis in lätze Hals, findschs aifach allerhand?

Verschoonsch s Personal – bricht em Vorstand!

 

Mir begriesses sehr, wenn s Spiil dussen ystoot,

Ass me zämme zum Schlummerdrungg goot.

Deert aber – wie s Theater am Brunne vor e paar Stund –

Ischs ungschiggt, wenn die ganz Familie au no kunnt.

 

Dr Vorstand duet fraidig uffs näggscht Ässe scho blange

Und hofft, ass mr nit z viil mit däm Gschriibene verlange.

Wenn alli sich an dä Zumpft-Knigge halte,

Kasch dä Feschtdaag in zimpftiger Erinnerig bhalte !

 

​

Maischter und Vorgsetzti

E.E. Zunft zu Webern

 

 

 

Version 2015/redigiert 2018